Երեխա մեծացնելու և դաստիարակելու մասին խորհուրդ կարելի է փնտրել և ստանալ (երբեմն առանց հարցնելու ստանալ) բազմաթիվ աղբյուրներից՝ մանկաբույժից, ծնողներից, ընկերներից, համացանցից։
Ինձ համար ևս մի շատ կարևոր և արժեքավոր աղբյուր է գիրքը, որից կարելի է ստանալ անհրաժեշտ համակարգված տեղեկատվություն։ Ես չեմ սահմանափակվում միայն սերնդեսերունդ փոխանցված գիտելիքներով ու մոտեցումներով․ ինձ նաև շատ հետաքրքիր է՝ աշխարհի մյուս կողմերում ինչպես են մարդիկ լուծում երեխա մեծացնելու առօրյա խնդիրները։
Այսօր երեխաներին վերաբերող գրքերը բազմաթիվ են։ Կարելի է գտել գրքեր ըստ տարիքի, ազգային մոտեցումների, դաստիարակության տեսակի։ Այս գրառման շրջանակում ներկայացնում եմ անգլալեզու այն գրքերը, որոնք մեծապես ազդել են իմ մտածելակերպի և մոտեցումների վրա։
1. Երեխայի զարգացող միտքը խթանող 12 ռազմավարություններ
Authors: Daniel J. Siegel, Tina Payne Bryson
Այս գիրքը խորհուրդ եմ տալիս կարդալ այն ծնողներին, խնամակալներին, երեխաների հետ աշխատող մարդկանց, որոնք ուզում են ծանոթանալ երեխայի զարգացման փուլերի հետ։ Այն հնարավորություն կտա հասկանալ և իմանալ՝
- երեխայի ուղեղի, նյարդաբանական զարգացման փուլերը, առանձնահատկությունները։ Որ տարիքում ինչ սպասել երեխայից և ինչպես ունենալ առավել արդյունավետ հաղորդակցում երեխաների հետ, երբ և ինչպես երեխային բացատրել հետևանքների մասին
- ինչպես կանխել կամ արձագանքել երեխայի անընդունելի վարքին՝ մնալով հանգիստ, գիտակից և կարեկցող ծնող
- այլ մարդկանց անձնական փորձը, նրանց հետ պատահած իրավիճակեները և նրանց լուծումների տարբերակները
Այս գրքից հետո ես սկսեցի շատ իրավիճակներ այլ կերպ ընկալել և դրանց այլ կերպ արձագանքել։
Ի դեպ, այս գիրքը լսել եմ աուդիոգրքի տարբերակով, որը կարդում էին հենց հեղինակները։ Շատ հետաքրքիր էր թե՛ գիրքը, թե՛ մատուցման տարբերակը։
2. 13 բան, որ մտավոր և հոգեպես ուժեղ ծնողները չեն անում
Author: Amy Morin
Այս գրքի մասին ավել բան չեմ գրի։ Պարզապես կնշեմ այդ 13 կետերը, որոնց մասին հեղինակը գրում և բերում է բազմաթիվ օրինակներ իր աշխատանքային բազմամյա փորձից։
Ահա թե ինչ չեն անում մտավոր ուժեղ (առողջ) ծնողերը՝
- երեխայի մեջ չեն սերմանում զոհի մտածելակերպ
- քայլեր չեն ձեռնարկում մեղքի զգացումից դրդված
- իրենց երեխային չեն դնում տիեզերքի կենտրոնում
- չեն կայացնում որոշումներ վախից դրդված
- իրենց իշխանությունը չեն տալիս երեխային (երեխային տալիս են ընտրությոն հնարավորություն, սակայն երեխան ծնողի ղեկավարը չի, երեխան անդադար չի որոշում որտեղ անցկացնեն արձակուրդը, ուր գնան, ինչ ուտեն և այլն։)
- երեխայից չեն սպասում կատարելություն
- թույլ չեն տալիս երեխան խուսափի պատասխանատվությունից
- երեխային անդադար չեն պաշտպանում ցավից (ի նկատի ունի, որ պետք չէ անմիջապես շեղել և բացառել տխուրությունը, անհարմարությունները, պետք չէ արագ մխիթարել։ Կյանքի այդ փորձությունները նրանց անհրաժեշտ են, որ կարողանան լինել տոկուն և դիմացկուն)
- պատասխանատվություն չեն զգում երեխայի ապրումների համար (երբ երեխային անդադար փորձում են պահել ուրախ, հանգստացնել վրդովված ժամանակ, երեխան չի սովորում ինքնուրույն կարգավորել իր հուզական աշխարհը և մշտապես կախվածություն է զգում արտաքին գործոններից։)
- անընդհատ չեն կանխում երեխայի սխալները
- չեն շփոթում դաստիարակությունը պատժի հետ (պատիժը ստիպում է վախենալ հետևանքներից, իսկ կարգապահությունը սովորեցնում է հետագայում կատարել լավ ընտրություն)
- տհաճ իրավիճակներից խուսափելու համար չեն փնտրում կարճ ճանապարհներ (կոնֆետ չեն տալիս, որ նվնվոցը կտրի)
- չեն մոռանում իրենց արժեքները
3․ Հաջողված ուսման գիտությունը (make it stick-ի համար հարմար տարբերակ չեկավ մտքիս, եթե լավ առաջարկ ունեք, ասեք :D )
Author: Peter C. Brown, Henry L. Roediger III, Mark A. McDaniel
Եթե ուզում եք սովորել և երեխային սովորեցնել՝ ինչպես առավել արդյունավետ կերպով կարելի է սովորել և յուրացնել նոր ստացած տեղեկատվությունը, ապա այս գիրքը ձեզ համար է։ Այնտեղ ներկայացված են մի շարք հմտություններ, ռազմավարություններ, որոնք նպաստում են արդյունավետ ուսուցմանը։
Հիշում ե՞ք մի հին ասացվածք կար <<Կրկնությունը գիտության մայրն է>>։ Ուրմեն այսպես, այստեղ կա որոշակի ճշմարտություն, սակայն կախված է, թե այդ կրկնությունը ի՞նչ հաճախականությամբ է կատարվում և ի՞նչ ընդմիջումներով։ Եթե մի օրվա ընթացքում է կատարվում կրկնությունը, ապա այն այդքան էլ արդյունավետ չէ, սակայն եթե կրկնությունը կատարվում է մի քանի օր դադարով, այնուհետև մի քանի շաբաթ, ապա սովորածն ավելի լավ կյուրացվի և արագ չի մոռացվի։
Հիշում ե՞ք մի հին ասացվածք կար <<Կրկնությունը գիտության մայրն է>>։ Ուրմեն այսպես, այստեղ կա որոշակի ճշմարտություն, սակայն կախված է, թե այդ կրկնությունը ի՞նչ հաճախականությամբ է կատարվում և ի՞նչ ընդմիջումներով։ Եթե մի օրվա ընթացքում է կատարվում կրկնությունը, ապա այն այդքան էլ արդյունավետ չէ, սակայն եթե կրկնությունը կատարվում է մի քանի օր դադարով, այնուհետև մի քանի շաբաթ, ապա սովորածն ավելի լավ կյուրացվի և արագ չի մոռացվի։
Գրքում նկարագրվում է նաև սովորելու գործընթացի բաղկացուցիչ 3 մասերը՝
- կոդավորում - նոր տեղեկատվությունն ուղեղը ստանում է և տեղավորում կարճաժամկետ հիշողության մեջ։ Ի դեպ, կարճաժամկետ հիշողությունում տեղակայված տեղեկատվության մեծամասնությունը հեշտությամբ մոռացվում է։
- ամրացում - ստացած, սովորած նյութը ամրապնդվում է երկարաժամկետ հիշողության մեջ և այդ նոր նյութը կապակցվում է նախորդ գիտելիքների ու նախկին փորձի հետ։
- վերհիշում - նոր ստացած գիտելիքն անհրաժեշտ է վերարտադրել, որպեսզի այն ավելի լավ ամրապնդվի երկարաժամկետ հիշողությունում և կապերն ավելի լավ միանան։
Գրքում բերված են մի շարք գործիքներ, որոնք բավականին հետաքրքիր են, գործնականում փորձված ու արդյունավետ։
Իսկ դուք նոր սովորած տեղեկատվությունը հիշելու և ամրապնդելու համար ի՞նչ մեթոդներ եք օգտագործում։
Իսկ դուք նոր սովորած տեղեկատվությունը հիշելու և ամրապնդելու համար ի՞նչ մեթոդներ եք օգտագործում։
Եթե հետաքրքրեց այս գրառումը և ուզում եք այլ գրքերի մասին կարդալ, ապա արձագանքեք և առաջիկայում կներկայացնեմ ևս մի քանիսը։
Իսկ դուք դաստիարակության մասին ի՞նչ գրքեր խորհուրդ կտաք ընթերցել։



Comments
Post a Comment