Skip to main content

Դաստիարակել երեխային սեփական օրինակով — 11 իրավիճակ


Երեխայի խնամքի, դաստիարակության վերաբերյալ բազում գրքեր, տարբեր մշակույթների, հեղինակների ու տարբեր լեզուներով գրականություն կարելի է գտնել։ Ընթերցածս ամեն գրքից, հոդվածից և կարծիքից մի կարևոր բան հասկացա` չկա անթերի դաստիարակության, կատարյալ ծնող լինելու բանաձև. չկա կատարյալ ծնող։ Ոչ ոք չի խոստանում, որ երեխա խնամելը հեշտ է լինելու։
Ամեն ոք, հենվելով իր արժեհամակարգի վրա, ինքն է որոշում, թե որն է իր ու իր ընտանիքի համար երեխային մեծացնելու և խնամելու լավագույն մոտեցումը։

Դաստիարակության համար պետք չէ մոգոնել արհեստական լուծումներ և մեթոդներ։ Երեխաները նայում, լսում, զգում և ընդօրինակում են իրենց շրջապատող մարդկանց։

Պարզապես պետք է ապրել այնպես, որ երեխաները, մեծահասակներին հետևելով, այնպիսի սովորություններ ձեռք չբերեն, որոնցից հետագայում դժվար կլինի ազատվել։

Ամպագոռգոռ հրահանգների, քննադատությունների տարափը չպետք է տեղա երեխաների գլխին։ Անկախ տարիքից՝ ցանկացած դիտողություն պետք է ուղեկցվի պարզ և խոսքին համապատասխանող գործողություններով։

Բերեմ մի քանի օրինակ և այլընտրանքները․

1. «Հաճախ մարզվիր, մարզվելը շատ կարևոր է առողջության համար»։

Փոխարենը կարելի է միասին տանը մարզվել, գնալ մարզասրահ, լողի, զբոսանքի, հեծանիվ քշելու, ֆուտբոլ խաղալու, ցանկացած սիրելի մարզաձևով զբաղվել։

2․ «Երկար համակարգչի, հեռուստացույցի մոտ մի՛ նստիր, վնասակար է»։

Երեխային նման դիտողություն անելուց առաջ պետք է հետևել և ուշադրություն դարձնել սեփական սովորություններին։ Որքա՞ն ժամանակ եք ծախսում էկրանի առջև։ Ինչո՞վ եք զբաղվում ազատ ժամանակ։
Կարելի է խաղեր խաղալ տանը կամ դրսում, ինքնուրույն, ընտանիքի անդամների հետ, ընկերների հետ, նկարել, համեղ թխվածքաբլիթների թխել, ինչ որ բան կառուցել։ Գտնել նոր հոբի։

3․ «Արագ սնունդով մի՛ սնվիր, քաղցր ըմպելիքներ շատ մի՛ խմիր»։

Միասին կարելի է կատարել սննդի գնումները, պատրաստել ընտանիքի համար սիրելի ճաշը՝ օգտագործելով թարմ մթերքներ։ Թույլ տվեք երեխան ինքնուրույն ընտրի որոշ մթերքներ։ Անպայման գնահատեք երեխայի ջանքերը։

4. «Գի՛րք կարդա, պետք է կարդաս, հանձնարարական ունես»։

Որքան վաղ ծանոթանան գրքերի աշխարհի հետ, այնքան լավ։ Հաճախ կարելի է գնալ գրախանութ, գրադարան, առկայության դեպքում գրքերի փառատոնի մասնակցել։ Կարելի է ընտանեկան ավանդույթ դարձնել գիրք նվիրելու օրը, գրքի համաշխարհային օրը միմյանց գիրք նվիրելը։ Պետք է երեխան հնարավորություն ունենա ինքնուրույն ընտրել իրեն հետաքրքրող գրքերը։ Լավ կլինի ընթերցեք երեխայի ներկայությամբ, կիսվեք վերջին ընթերցած գրքի մասին, պատմեք ձեր մանկության սիրելի գրքերի մասին, տվեք կարդան դրանք, իսկ կարդալուց հետո քննարկեք միասին։ Ընթերցանությունը թող լինի հանգստի, ազատ ժամանցի հաճելի զբաղմունք, ոչ թե պարտադրանք։

5. «Ամբողջ օրը ոչինչ չես անում, գնա՛ մի բան սովորիր, մի բանով զբաղվիր, պարապ մի մնա»։

Երեխայի համար լավ օրինակ կլինի եթե դուք նոր բաներ սովորեք, կիսվեք ձեր տպավորություններով, փորձով, ձեր առաջ ծառացած խոչընդոտներով, ինչպես նաև հնարավոր լուծումներով։ Պետք է ցույց տաք, որ սովորել կարելի է առանց ուրիշի պարտադրանքի և հսկողության, ցույց տվեք նոր գիտելիք ստանալու և կիրառելու հաճույքը։

6․ «Գոռալով մի՛ խոսիր, հարգալից եղիր»։

Մեծահասակները պետք է հետևեն սեփական խոսելու տոնին։ Հաճախ մենք էլ չենք նկատում, թե ինչպես է փոխվում մեր ձայնի տոնը։ Գուցե թվում է, թե լավ բան ենք ասում, բայց հավատացեք ձայնի ելևէջներն ավելին կարող են ասել, քան բառերը։ Պետք է հարգալից լինել երեխաների և ուրիշների հետ։

7․ «Մի՛ ստիպիր քրոջդ/եղբորդ անել դա, թող ինքը որոշի ինչով է ուզում զբաղվել»։

Փորձեք ինքներդ միշտ չպարտադրել ձեր կարծիքը։ Թույլ տվեք իրենք ընտրեն, որոշեն, ինչպես նաև իրենց սխալների վրա սովորեն (առանց կյանքին սպառնացող գործողությունների)։

8․ «Մի՛ ընդհատիր երբ խոսում եմ»։

Աշխատեք ինքներդ չընդհատել երեխաներին, ընտանիքի այլ անդամներին։ Հարգանքով սպասեք, որ ավարտեն խոսքը, հետո ձեր կարծիքը կամ միտքն արտահայտեք։

9․ «Ուտելիս սեղանի մոտ նստի՛ր, ուտելիքով լի բերանով մի՛ խոսիր»։

Պետք չէ միայն շեշտել այն դեպքերը, երբ ճիշտ չեն անում, բերանը փակ չեն ուտում։ Անպայման գովեք և քաջալերեք երբ գեղեցիկ են ուտում և հետևում են սեղանի շուրջ վարվելակերպի կանոններին։

10. «Գեղեցիկ բառեր օգտագործիր, այդ ինչպե՞ս ես խոսում»։

Պետք է մենք՝ մեծահասակներս, զգուշությամբ ընտրենք մեր բառապաշարը, երգերը, որ լսում ենք, տեսանյութերը, որ դիտում ենք, մեր շրջապատը, որ հետո չզարմանանք նրանց օգտագործած բառերից և մեկնաբանենք, թե հաստատ մանկապարտեզում են սովորել։

11. «Ի՞նչ պետք է ասել, երբ մի բան ես ուզում»։

Մեծահասակներն երեխայից մի բան խնդրելիս անպայման պետք է ասեն խնդրում եմ, ուզածը ստանալիս շնորհակալություն հայտնեն։ Բնական կերպով «խնդրում եմ» կամ «շնորհակալ եմ» արտահայտությունները կավելանան նրանց առօրյա խոսքում։ Սխալվելու դեպքում պետք է ընդունել սեփական սխալը և ներողություն խնդրել։ Հետագայում իրենք էլ կսովորեն գիտակցել և ընդունել իրենց սխալները։

Այս ցանկն անսահման կարելի է շարունակել։

Հավատացեք, որքան համբերատար եք մոտենում նրանց գործողություններին, այնքան ավելի է հաճելի է դառնում մեծացնելու և սովորեցնելու ընթացքը։

Սովորությունները ձևավորվում են վաղ հասակից և վատ սովորությունները շատ դժվար է հաղթահարել, կոտրել։ Հենց փոքր տարիքից օգնենք, օրինակ ծառայենք, առաջնորդենք նրանց ձևավորվել որպես պատասխանատու և կիրթ անհատներ։

Comments

Popular posts from this blog

Դիսլեքսիա, դիսգրաֆիա, դիսկալկուլիա: Ի՞նչ գիտենք դրանց մասին

Ի՞նչ գիտենք Դիսլեքսիայի, դիսգրաֆիայի, դիսկալկուլիայի մասին։ Լսել ե՞ք արդյոք այդ տերմինների մասին։  Այս անգամ որոշեցի անդրադառնալ մի երևույթի, որն առկա է մոլորակի բնակչության մոտ 20%-ի մոտ, այսինքն` 5 հոգուց 1-ի մոտ այն առկա է։ Խոսքը գնում է Դիսլեքսիայի մասին։ Արդեն չեմ հիշում՝ երբ լսեցի ու հետաքրքրվեցի Դիսլեքսիայի մասին, բայց լավ հիշում եմ, թե ինչ զգացի այդ պահին ու հասկացա, թե ինչպես էին զգում իրենց մեր դասարանի որոշ երեխաներ, ովքեր ամեն օր բախվում էին դրա հետ կապված խնդիրներին ու դրա մասին գաղափար չունեցող մեծահասակների ու հասակակիցների քննադատություններին։ Ի՞նչ է Դիսլեքսիան։ Նախ մի քանի բառով նշեմ դիսկալկուլիայի ու դիսգրաֆիայի մասին, հետո անցնեմ դիսլեքսիային։ Դիսկալկուլիա - մաթեմատիկական գործողություններ կատարելու դժվարություն Դիսգրաֆիա - գրավոր խոսքի խանգարումներ և դժվարություններ Դիսլեքսիա -  կարդալու հետ կապված բարդություններ, ընթերցելու կարողության խանգարում։ Սովորաբար այն կարող է բացահայտվել նախադպրոցական հասակում, ինչպես նաև դպրոց սկսելու ժամա...

Թթխմոր 0-ից - Sourdough Starter from scratch in Arm

Էս գրառման մեջ մանրամասն պատմելու եմ նոր թթխմոր սարքելու մասին։ Եթե նախապատմությունը չեք ուզում կարդալ, անմիջապես գնացեք ներքև, գրառման կեսից նկարագրել եմ օրական քայլերով գործողությունները։ Խանութում էստեղ թթխմորով հացերը որպես կանոն թթու են ու շատերի մոտ տպավորթյուն ա ստեղծվում, թե թթխմորով հացը թթու է։ Թթխմորով հացը կարող է լինել թթու ու ոչ թթու։ Թթու է ստացվում, եթե խմորի խմորման ընթացքը սառնարանում 24 ժամից ավել է տևում։ Դրանից քիչ խմորվելու դեպքում այն չի ունենում թթու համ։ Քովիդից առաջ խմորիչով հաց թխելու փորձեր շատ եմ արել, բայց 2020թ․ սկզբներին ավելի ակտիվ սկսեցի թխել ու դրան զուգահեռ ինտագրամով տեսնում էի, թե ինչ մեծ տարածում ա գտնում թթխմորով հացը։ Սկզբում մտածեցի, թե ինչու պետք ա էդ երկար գործընթացի մեջ թաթախվեմ, եթե խմորիչով արագ ու լավ ստացվում ա, բայց ինստագրամի ալգորիթմն իր գործն արեց։ Սկսեցի ավելի հաճախ տեսնել թթխմորով հացի նկարներ, վիդեոներ ու վերջը որոշեցի ես էլ միանալ էդ հավես ալիքին։ Կարդացի, ուսումնասիրեցի, օգտակար հատկությունների մասին հետաքրքրվեցի, փորձեցի ու 202...

Զապել Եսայանի նամակն իր աղջկան

Զապել Եսայանի մասին ( https://with.hripsi.me/2019/04/Armenian-literature-women-writers.html ) ուսումնասիրելիս հանդիպեցի մի շարք նամակների, որոնք նա ուղարկել էր իր հարազատներին, ընկերներին։ Ինձ անչափ դուր եկավ իր աղջկան ուղղված նամակներից մեկը։ Այնքա՜ն գեղեցիկ ձևով ու կարևոր թեմաների մասին է գրում, խորհուրդ տալիս, այնքա՜ն սիրով ու ափսոսանքով լցված է շնորհավորում տասնչորսամյա դստեր տարեդարձը։  Որոշեցի այս գրրառման մեջ զետեղել այդ նամակը, քանի որ շատերի համար գուցե հետաքրքիր կլինի տեսնել  100 տարի առաջ ապրող  զարգացած հայ կնոջ վերաբերմունքն ու մտահոգությունն իր դստեր ապագայի վերաբերյալ։ Կարծում եմ ցանկացած ծնող կարող է այս գեղեցիկ տողերից քաղել մի շարք մտքեր, որոնք կօգնեն մեծացնել ինքնավստահ, տոկուն, ձգտումով, չընկրկող մարդ։ Սոֆի Եսայանին 1914, մարտի 20, Սկյուտար Շատ սիրելի աղջիկս, Դու արդեն փոքրիկ օրիորդ ես հիմա: Դարձել ես տասնչորս տարեկան, իսկ դա քեզ համար ունի հատուկ նշանակություն, քանի որ այս տարի ավարտելու ես տարրական կրթությունդ: Սիրե...

Հայ գրականություն․ ճանաչենք հայ կին գրողներին. Զապել Եսայան

Մինչ այս գրառումը կարդալն առաջարկում եմ մի պահ հիշել ձեզ հայտնի հայ տղամարդ գրողների անունները։ Վստահ եմ առնվազն 10 գրողի անուն հիշեցիք։ Իսկ հիմա փորձեք հիշել հայ կին գրողների անունները։ Քանի՞ կին գրողի անուն հիշեցիք։ Հայ գրականության դպրոցական ծրագրում չեմ հիշում հայ կին գրողների վերաբերյալ դասերի մասին, միայն Սիլվա Կապուտիկյանին։ Մեր դասագրքերում ներկայացված էին հայ տղամարդ գրողները և նրանց ստեղծագործությունները։ Դասարանի պատին փակցված էին տղամարդ գրողների նկարները։ Ես շատ հպարտ եմ, որ մենք նման գեղեցիկ գրականություն ունենք, բայց ցավոք դասագրքերում ամբողջ պատկերը ներկայացված չէր։  Այնպես չէ, որ չունեինք կին գրողներ, ու դրա համար ներառված չէին։ Ներկայացված չէին 19-20-րդ դարերի ականավոր կին գրողները, ովքեր միշտ կարևոր գործ են կատարել հայկական մշակույթի պահպանման և մարդու իրավունքների պաշտպանության, ազգապահպանման գործում։ Օրինակ բերեմ ոմանց անունները՝ Սրբուհի  Տյուսաբ (Վահանյան 1840–1901 թթ.) Սիպիլ (Զապել Ասատուր, Զապել Խանջյան 1863–1934 թթ.) Շուշանիկ...

Enmeshment - Խճճված հարաբերություններ

Էս թեման մի կես տարի ա ինչ խմորվում ա մտքիս ու վերջերս մի հոլովակ տեսա ու դա էլ առիթ դարձավ, որ վերջապես մտքերս հավաքեմ ու գրեմ դրա մասին։  Մի հասուն տղամարդ (տարիքով հասուն, էմոցիոնալ առումով դժվարանում եմ ասել), զրուցակցին ասում ա, որ իր մաման իրեն օրական 20 անգամ զանգում ա, հարցնում ա, թե որտեղ ա, ինչ ա կերել, ուր ա գնացել, ինչ ա արել, կինն ու էրեխեքը որտեղ են, ինչ են անում ու էդ ամենն ամեն օր։ Ինքը դա նորմալ ա համարում, ասում ա , որ ով ինչ ուզում ա մտածի, ինչքան պետք ա, էնքան էլ կարող ա մամաս զանգել։  I'm Glad My Mom Died by Jennette McCurdy ինքնակենսագրական գրքում դերասան Ջենեթ ՄաքՔրդին պատմում ա իր ու մոր խճճված հարաբերությունների, նրա կյանքի տարբեր ոլորտներում՝ սննդակարգի (թերսնում, գեղեցկության ստանդարտներ․․․), կարիերայի (մայրն իր չիրականացած երազանքը կապում ա աղջկա վզին), առողջության, հարաբերությունների վրա մոր խիստ վերահսկողության ու էդ ամենով նրան տրավմաներ, միջոցներից կախյալություն, մի շարք մտավոր խնդիրներ առաջացնելու մասին։ Նմանատիպ օրինակները շատ-շատ են։ Ու էսօր ...

Ծնողական սեր․ որո՞նք են երեխայի (մեծերի) համար նախընտրելի սիրո 5 լեզուները

Կարծում եմ ցանկացած գիտակից ծնող յուրովի սիրում է իր երեխային, սակայն  միշտ չէ որ այդ սերը երեխան տեսնում է և զգում։ Երբեմն ծնողներին թվում է, որ եթե հոգ են տանում երեխայի մասին, կերակրում, կրթում են, ապա նրանց սերն ակնհայտ է դառնում երեխայի համար։ Երբեմն ծնողական սերը խորն է լինում և երեխայի համար հասկանալի ոչ մի գործողությամբ չի արտահայտվում։  Մի քանի սերունդ առաջ, երեխայի հանդեպ սերն արտահայտելն այնքան էլ ընդունված ու ցանկալի չէր։  Շատ ընտանիքներում ակնկալվում էր, որ երեխան պետք է երևար, բայց նրա ձայնը դուրս չգար։ Նույնիսկ 1920-ական թվականների վերջին ամերիկացի հոգեբան Ջոն Ուոթսոնն իր հրապարակումներից մեկում նշել էր՝  «Երբեք մի՛ գրկեք և մի՛ համբուրեք երեխային, երբեք մի՛ նստացրեք ձեր գրկին։ Եթե պետք է համբուրեք, ապա կարող եք համբուրել օրը մեկ անգամ  միայն  ճակատը՝ բարի գիշեր ասելիս։ Առավոտյան ողջունեք ձեռքը սեղմելով։ Եթե բացառիկ, դժվար աշխատանք է կատարել՝ կարող եք գլուխը շոյել» 1 ։ Ցավոք, այս լուրջ մասնագիտական խորհուրդը մեծ քանակությամբ ընտանիքներ...

Երեխայի վրա բղավելու երկարատեվ բացասական հետեվանքները

Ինձ համար երեխայի վրա գոռալը տհաճ սովորություն է։ Բայց կարծես երբեմն անելանելի վիճակում հայտնվելիս ծնողին ոչինչ չի մնում քան բղավել։ Արդյոք դա արդյունավե՞տ է։ Ինչպե՞ս է գոռացողն իրեն զգում գոռալուց անմիջապես հետո։ Ինչպիսի՞ն է երեխայի վարքագիծը ծնողի գոռալու ընթացքում և հետո։ Շատերը քննադատում են երեխայի հանդեպ ֆիզիկական բռնությունը, հասկանում են դրա վատ ազդեցությունները, ասում են, որ երբեք չեն հարվածում իրենց երեխային և գոռալը համարում են միակ սաստելու ձևը։ Սակայն, պետք է նշեմ, որ երեխայի վրա գոռալը նույնպես բռնության տեսակ է, որը կարող է անդառնալի հետևանքներ թողնել երեխայի հոգեկան և ֆիզիկական զարգացման վրա։ Այստեղ ի նկատի ունեմ ոչ թե մեկ կամ երկու անգամ բղավելը, այլ՝ պարբերաբար բղավելով երեխայի հետ շփումը։ Ըստ 2013 թվականին   Փիթսբուրգի և Միչիգանի համալսարանների կողմից կատարած գիտական հետազոտությունների արդյունքների, դեռահասների վրա գոռալը նույնչափ վտանգավոր է որքան հարվածելը։ Փիթսբուրգի Համալսարանի Կրթության և հոգեբանության դասախոս-օգնական, հետազոտութ...